|
Ili atingas la supron de Kingfengjan. Kiel alta Kingfengjan! Klini-ĝinte, ili vidas, ke Hiangŝuj-rivero kiel blanka zono iras ĉirkaŭ la mont-piedo kaj la apudaj montoj ŝajnas kaj malaltaj kaj malgrandaj. Leviĝin-te, ili vidas, ke tiel grandega estas la arbo! Cirkaŭ ĝin rampas multaj oldaj lianoj, kaj tra folioj vidiĝas arbobranĉoj, kiuj rekte etendiĝas al la ĉielo.
|
