Verdigxas la kampoj,
De citronkolor’:
Jen miaj okuloj
Interne de l’ kor’.
Kampo sin iranta
Tra verdajxo bela;
Sxafinoj enpelas
La pasxton nutranta,
De herboj igantaj
Post varma sezon’
Kaj mi de l’ memoroj
Interne de l’ kor.
Pasxtanta brutar’
Kun granda sinteno,
Sed via subteno
Por vi n’estos klar’;
Sed via margxar’
De herbaj kolor’
Estas en okuloj
Interne de l’ kor’.
|
Verdes sâo os campos,
De cor de limâo:
Assim sâo os olhos
Do meu coraçâo.
Campo, que te estendes
Com verdura bela;
Ovelhas, que nela
Vosso pasto tendes,
De ervas vos mantende
Que traz o Verâo,
E eu das lembranças
Do meu coraçâo.
Gados que paceis
Con contentamento,
Vosso mantimento
Nâo no entendereis;
Isso que comeis
Nâo,sâo ervas, nâo:
Sâo graças dos olhos
Do meu coraçâo.
|
