La vojo trairas cxiutage
Face de l’ pordo de mia domo.
Gxi portas l’esperon tie kie
Verekestas matenigx’ de l’ koro.
Rulas klopodoj, incitoj vanaj,
Gxi altiras pet-kaj kridan aron,
Pace mi sucxas sunon kaj venton
Kaj trinkas l’akvon de la montaro.
Sekvu, vojo, vian strangan rumbon,
Nepaca viv’ al mi ne altiras,
Mi vojagxas en flugantaj milvoj
Kaj regas la nubojn montinklinaj.
Tremas mi birdflugilmalproksime
Dum min la tago en flugo lulas,
Malproksimo igas min malgranda,
Sed mi lontane, universulas .
|
El camino pasa todos los días
Frente a la puerta de mi morada.
Lleva las esperanzas al dónde,
Tras las realidades del alba.
Ruedan afanes, premuras vanas,
Arrastra con él, gritos, demandas.
Serena, comulgo el sol y el viento
Bebiendo el agua de la montaña.
Sigue camino tu rumbo extraño,
No me tienta la vida agitada,
Yo viajo en suspendidos vilanos
Y domo nubes en suspendidas quebradas.
Tiemblo con alas de ave lejana
Mientras me acuna el día en su vuelo,
En la distancia te haces pequeño,
Yo, en la distancia, soy universo.
|
