Tradukitaj Poemoj
LA INTENCGEEDZIGXO L CASAMENTO

Iam knabin’ de vilagxeto
Al Zé Queiros volis edzigxi
Kaj al virgulin’ sxi petfaris
K’ al Zé Queirós Sxi volu aligxi.
Sed Sinjorin’ ne respondis,
Kaj ade, sed en sia loko
Respondis la prejxejpedel’
Malantaux de virgulinsoklo:
“Knabin’ iru for sen sufoki’
Cxar Zé Queirós n’estas por vi,
Kvankam li bona persono”.
Sed sxi, ne vidante movi lipojn
Nek okulojn de l’Sinjorino
Pensis tuj ke l’Knab de l’ Ino
Anstataux respondis ol Patrino.
Kaj pauxta sin turnis al la knabo
Kaj diris:
Vi silentu, botelforma knab’!
Mi ne parolas kun vi,
Sed kun via patrin’!


Numa aldeia uma rapariga
Com Zé Queirós casar quería.
Na igreja falaba com a Sinhora
Dizendo: casai-me com Zé Querós.
Mas a Sinhora nâo respondía.
E asim día após dia entâo,
Em logar d’ela diz o sacristâo,
Tras la imagem da Nosa Senhora:
“rapariga, vai embora
Que o Zé Querós nao é pra Vos,
Ainda que el’ é boa pessoa”.
Mas ela, nâo vindo mexer lábios
Nem os olhos da Nosa Senhora
Pensou que o menino Jesús
Respondiu bem a deshora.
E muito aborrecida para o menino
Voltou-se dizendo:
Calhate, pequeinho botelhico
Que la cumbersa nun yé para ti,
Mas yé cun tue mai, ¡burriquín.!

El la MirandaL. Pelayo Cuento popular de Cercio, Tierra de Miranda (Portugal)
© Ekde 2002
Web Analytics