Estis mia sonĝ’ neniam
Esti poet’ portugala
Sed ide’ en kapo mia
Bonparoli la Mirandan.
Mi jam aŭdis la geavojn,
Min devigis ĝin lernanta,
Kaj tiam venis LA FRAŬGA
Valorigante l’Mirandan.
Forgesit’ estis tiuj lingvoj,
Eĉ neniu sentis ĉarmon,
Sed ekbruliĝis LA FRAŬGA
Kaj nin atingas la varmon.
|
Nunca fui l miu suônho
Ser poeta portués,
Mas l que siêmpre tube na eideia
Fui falar bien mirandés.
Ya a mius abós oubie
I you siêmpre quije daprender,
Até que agora se biu la FRAUGA
Para l mirandés outro balor tener.
Çquecidas que andubiran estas falas,
Que nadie daba balor,
Mas agora abriu la FRAUGA
Yá se siente mais calor.
|
