Trans de l`vualo, virin’,
Vi malkasxas mondorevojn.
Duonluno ploras cxiam je vi,
Soleclarmojn sur la teron.
Meze de l’ mister’ kaj sxipoj
Falas stelo jam miljara
En cxi pala verperrigxo.
Rompu, virino,
Nostalgion malliberan,
Foru ek vual-kaj sxtopilojn.
Levigu l’flugon, cxarma kolombo,
K’eston vian kunu ‘l mondo,
Havas vi ciel-kaj fajron,
Kaj l’animon.
|
Detrás de los velos, mujer,
Ocultas mundos de sueños.
La media luna deja caer,
Como lágrima solitaria,
Entre misterios y naves fantasmas
Una estrella milenaria,
En el pálido atardecer.
Rompe, mujer,
tu nostalgia cautiva,
rasga velos y mordazas.
Levanta el vuelo, grácil paloma,
Grita al mundo tu existencia,
Tienes cielo, tienes fuego,
Tienes alma.
|
