(1an Novembro 2011)
Vibri sentas mi l’amon kiam ĉe manoj miaj
La sentumo vibras ne povante havi vin
Pro la vundita koro, ne forgesenda mi
Pro memoraĵoj de someroj pacaj viaj.
Ĉe bela sonĝo de amo, mi jam ripozita,
Auskultante la senton de vian aman flugon,
En viaj okuloj mia rigard’ spegulita
Antaŭsentis dolore la jam nemankan dubon.
Mi daŭrploras senkaŭze, ĉar mi vin ne plu vidas,
Kvankam sciante ke la vivo la triston eblas
Laspripensi je vi, ankoraŭ ne estas ebla
Kaj mia amo triste de via neesto sopiras.
Se laŭlonge de nia kunvivado sorto iras,
El via spirit’’ kaj mia sentum’ novlumo venas
Kaj neforges’ daŭros eĉ post transa morto via .
|
( 1 de Noviembre de 2011)
Siento vibrar el amor cuando tiembla en mis manos
El sentimiento vibrante de poder tenerte,
Con el corazón herido por tener que olvidarte
En los recuerdos calmados de aquellos veranos.
En un sueño bello de amor, ya descansada,
Oyendo el sentimiento de tu anhelado vuelo,
En el espejo de tus ojos yo me miraba
Intuyendo que el final sería mi desconsuelo.
Lloro sin razones porque ya no puedo verte,
Sabiendo que la vida tristeza nos envía;
Dejar de pensar en ti no puedo todavía
Y mi amor de tristeza suspira de no verte.
Si en la larga vida de amor nos unió la suerte
Mi sentir, con tu espíritu una luz nueva me envía
Sin olvidarte, siquiera, después de la muerte.
|
