Mia patri’ havas montarojn,
Sed ne maron.
Ondojn tritikajn, tritikkampojn,
Sed ne maron.
Ŝaŭmon bluan, verdajn pinarojn,
Sed ne maron.
Fanditajn ĉielojn d’emajlo,
Sed ne maron.
Kaj la ĥoron de l’ raŭka vento,
Sed ne maron.
|
Mi patria tiene montañas,
No mar.
Olas de trigo y trigales,
No mar.
Espuma azul, los pinares,
No mar.
Cielos de esmalte fundidos,
No mar.
Y el coro ronco del viento
No mar.
|
