Nun (vi diros), aŭskulti stelojn ¡Certe
Senson vi perdis ¡” Do al vi mi diros
Ke por ilin aŭdi mi vekas lerte
Kaj malfermas pordojn pala pro timo…
Kaj ni interparolas, dum ĝi estas,
Laktovojo, paliumo trembrila.
Ĉe sunalveno, nostalgi-plorema,
Mi en ĉieldezerto jam ne vidas.
Kaj nun vi diros: “freneza amik’!
Parolante kun ili? Kian sencon
Havas tio priparolanta kun Vi?”
Mi respondas: “ Vi amu por kompreni,
Nur amanto havas aŭdkapablon
La stelojn aŭdi kaj komprenon teni.”
|
Ora (direis) ouvir estrelas ¡ Certo
Perdeste o senso ¡ “Eu vos direi, no entanto,
Que para ouvi-las, muita vez desperto
E abro as janelas, pálido de espanto…
E conversamos toda a noite, enquanto
A Vía Lactea, como um palio aberto,
Cintila. E, ao vir do sol, saudoso e em pranto,
Inda as procuro pelo céu deserto.
Direis agora: “tresloucado amigo!
Que conversas com elas? Que sentido
Tem o que dizem quando estâo contigo?”
E eo vos direi: “Amai para entendé-las
Pois sö quem ama pode ter ouvido
Capaz de ouvir e entender estrelas.”
|
